Ten główny nerw, zwany nerwem pośrodkowym, i jego gałęzie zapewniają czucie w kciuku, palcu wskazującym, środkowym i połowie palca serdecznego. Kiedy przestrzeń w tunelu nadgarstka zmniejsza się, nerw pośrodkowy zostaje ściśnięty, a osoba może odczuwać osłabienie, drętwienie i/lub mrowienie w kciuku, palcu wskazującym
Zespół kanału Guyona dotyczy ucisku nerwu łokciowego, który wychodzi ze splotu ramiennego na wysokości od ósmego kręgu szyjnego do pierwszego kręgu zespołu kanału GuyonaPrzyczyny zespołu kanału Guyona należy podzielić na dwie grupy:pierwotne, czyli powstałe samoistnie bez uczestnictwa czynnika sprawczego,wtórne, czyli będące wynikiem urazu, procesów rozrostowych, obecnością guzów (np. ganglionów, tłuszczaków).Do przyczyn wtórnych zespołu kanału Guyona zalicza się również:anomalie w budowie anatomicznej,zmiany naczyniowe, kanału Guyona często występuje u osób podpierających się laską oraz u sportowców wykonujących specyficzny ruch (np. podczas jazdy na rowerze czy podnoszenia ciężarów) – powstałe przeciążenie prowokuje powstanie zespołu kanału GuyonaNerw łokciowy składa się z włókien czuciowych i ruchowych. Objawami ucisku włókien czuciowych są ból i parestezje (drętwienie, mrowienie) kłębika, palca małego i częściowo palca podrażnieniu włókien ruchowych dochodzi do osłabienia siły mięśniowej unerwianych przez niego dolegliwości zależy od stopnia i czasu trwania ucisku nerwu. Gdy ucisk jest niewielki, to objawy pojawiają się epizodycznie w określonych sytuacjach, kiedy nerw zostanie długotrwałym ucisku może dochodzić do:zaniku mięśni w wyniku braku stymulacji nerwowej,stałych zaburzeń zespołu kanału GuyonaW zespole kanału Guyona objawy kliniczne zgłaszane przez chorego to:ból,osłabienie czucia,drętwienie,mrowienie po stronie dłoniowej palca małego i serdecznego, gdy podrażnione są włókna czuciowe,przy podrażnieniu włókien ruchowych osłabieniu ulega siła chwytu oraz odwodzenie i przywodzenie palców na skutek upośledzenia impulsacji nerwowej mięśni międzykostnych i kłębiku palca więc badanie kliniczne obejmuje ocenę siły mięśniowej, zakresu ruchomości oraz badanie poziomie diagnostyki obrazowej wykonuje się badanie rentgenowskie celem wykluczenia zmian kostnych pourazowych oraz badaniu ultrasonograficznym ocenia się strukturę nerwu łokciowego, ściany kanału Guyona, struktury kostne w jego okolicy oraz drożność i średnicę tętnicy łokciowej, która przebiega w tym miejscu wraz z nerwem wykonuje się badania przewodnictwa zespołu kanału GuyonaPrzy leczeniu zachowawczym zespołu kanału Guyona w zakresie fizjoterapii stosuje się:zabiegi fizykoterapeutyczne (laser, elektroterapia itd.),terapię tkanek miękkich,neuromobilizacje mające na celu poprawę odżywienia i ślizgu nerwu łokciowego,dodatkowo stosuje się szynę usztywniającą nadgarstek w pozycji leczenie zachowawcze nie przynosi rezultatów, wtedy rozważa się leczenie operacyjne, którego celem jest odbarczenie gałęzi dłoniowej nerwu i powikłania zespołu kanału GuyonaPo leczeniu operacyjnym zwykle następuje całkowite ustąpienie dolegliwości bólowych, jak i zaburzeń wcześniej wykonany został zabieg operacyjny, tym szybszy powrót prawidłowej funkcji długo trwającym uszkodzeniu może dojść do zaniku przypadku długotrwałego zwlekania z diagnostyką i leczeniem zespołu kanału Guyona może dojść do zaniku mięśni skutkującego upośledzeniem funkcji ręki oraz permanentnego zaburzenia czucia w obrębie małego palca i postępowanie w zespole kanału GuyonaW zespole kanału Guyona zaleca się:regularne rozciąganie mięśni nadgarstka, utrzymujące ich prawidłową elastyczność,unikanie długotrwałych przeciążeń powodujących ucisk w obszarze kanału ortopedyczna. Tom I" Brotzman, Wilk; wyd. Elsevier Urban & Partner, 2007
Ból łokcia – fizjoterapia. Kolejnym sposobem walki z bólem przy prostowaniu łokcia jest fizykoterapia oraz masaże. Wśród zabiegów fizykoterapeutycznych na bóle łokcia w trakcie prostowania stosuje się jonoforezę (metoda podawania leku przeciwbólowego za pomocą prądu stałego), laser lub ultradźwięki.
Do podstawowych przyczyn dolegliwości bólowych w obrębie łokcia zalicza się zmiany pourazowe, przeciążeniowe lub zapalne. Najczęstsze przyczyny bólu w tej lokalizacji to entezopatie: łokieć tenisisty i łokieć golfisty, neuropatie (np. zespół rowka nerwu łokciowego), zmiany zapalne (zapalenie kaletki łokciowej) oraz zmiany zwyrodnieniowe. Prawidłowo przeprowadzony wywiad oraz badanie kliniczne często pozwalają na wstępne ustalenie prawidłowego rozpoznania. Badania dodatkowe najczęściej wykonywane w celu pogłębienia diagnostyki w obrębie powyższych chorób to badanie radiologiczne, ultrasonograficzne lub elektrofizjologiczne (przy podejrzeniu neuropatii). Często wystarczające jest leczenie zachowawcze, głównie odpoczynek, zmiana przyzwyczajeń czy fizjoterapia. W trudniejszych przypadkach – bardziej zaawansowanych lub niepoddających się leczeniu zachowawczemu – wymagane jest leczenie operacyjne. R e k l a m aPOLECAMY Ból łokcia jest dolegliwością często zgłaszaną przez pacjentów w poradni ortopedycznej. Może mieć charakter stały lub przejściowy i często nie jest związany z żadnym urazem. Istnieje wiele przyczyn takich dolegliwości, dlatego podczas przeprowadzania wywiadu oraz badania klinicznego warto ustalić kierunek dalszej diagnostyki oraz leczenia. Do najczęstszych przyczyn bólu w okolicy łokcia zalicza się: entezopatie (np. łokieć tenisisty), neuropatie uciskowe (np. zespół rowka nerwu łokciowego), zmiany zapalne (np. zapalenie kaletki łokciowej), zwyrodnienie lub zmiany pourazowe. Łokieć tenisisty Jest najczęstszą przyczyną bólu w obrębie łokcia. Zalicza się do entezopatii i dotyczy przyczepu ścięgien prostowników palców i nadgarstka do nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Według aktualnej wiedzy u podłoża łokcia tenisisty leżą powtarzające się mikrourazy w obrębie przyczepu, wywołane stałym przeciążaniem prostowników – głównie ECRB (prostownik promieniowy krótki nadgarstka) oraz EDC (prostownik wspólny palców) [1, 2]. Czynności predysponujące: naprzemienne ruchy obrotowe przedramienia (np. praca śrubokrętem), noszenie ciężkich przedmiotów przy wyprostowanym łokciu, nadmierne obciążanie prostowników nadgarstka i palców (np. nieprawidłowa technika gry w tenisa), dysbalans zginaczy i prostowników nadgarstka [3]. Pacjenci z łokciem tenisisty najczęściej zgłaszają ból bocznej strony łokcia z promieniowaniem wzdłuż przedramienia. Czasami towarzyszy temu osłabienie siły mięśniowej. W badaniu klinicznym uwagę zwracają: tkliwość palpacyjna w rzucie nadkłykcia bocznego kości ramiennej, dodatnie testy oporowe – zgięcie grzbietowe nadgarstka, wyprost palców, dodatni test krzesła, towarzysząca niekiedy objawom neuropatia nerwu międzykostnego tylnego (posterior interosseus nerve – PIN). W diagnostyce oprócz wywiadu klinicznego i dokładnego badania przedmiotowego uzupełniająco można wykonać badanie radiologiczne (RTG) łokcia oraz ultrasonograficzne (USG) obrazujące miejsce przyczepu oraz strukturę ścięgien. Metody leczenia obejmują: leczenie zachowawcze (skuteczne w ok. 95%): odpoczynek, modyfikację przyzwyczajeń (np. zmiana techniki w sporcie czy dobór odpowiedniego sprzętu), niesteroidowe leki przeciwzapalne, miejscowe stosowanie leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych, fizjoterapię – terapia manualna, kinezyterapia oraz fizykoterapia, ortezę (opaska zakładana poniżej przyczepu ścięgien w celu ich odciążenia), ostrzyknięcie steroidem – szczególnie skuteczne w początkowym okresie choroby oraz przy pojawieniu się stanu zapalnego, łuskę gipsową lub ortezę odciążającą prostowniki nadgarstka, miejscowe podanie osocza bogatopłytkowego (platelet rich plasma – PRP) [4]; leczenie operacyjne (stosowane w przypadku niepowodzenia leczenia zachowawczego): otwarte obniżenie przyczepu prostowników do nadkłykcia bocznego z jednoczasową resekcją zwapnień, artroskopowe uwolnienie przyczepu ścięgien [3, 4], przezskórne uwolnienie przyczepu prostowników (rzadziej stosowane). Zdj. 1 Tkliwość w rzucie nadkłykcia bocznego (łokieć tenisisty) Łokieć golfisty To druga częsta entezopatia występująca w obrębie łokcia. Dotyczy przyczepu ścięgien (głównie mięśnia nawrotnego obłego oraz zginacza nadgarstka łokciowego) do nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej. Choroba ta powstaje w podobnym mechanizmie jak łokieć tenisisty i dotyczy głównie osób, które przeciążają ścięgna zginaczy nadgarstka oraz wykonują wielokrotnie powtarzane ruchy obrotowe przedramienia [5]. W badaniu klinicznym występują: tkliwość palpacyjna w rzucie nadkłykcia przyśrodkowego, dodatnie testy oporowe: bolesne oporowane zgięcie nadgarstka oraz pronacja przedramienia, czasami obrzęk i zaczerwienienie w okolicy przyczepu, możliwe współwystępowanie neuropatii nerwu łokciowego na poziomie rowka. Metody terapeutyczne są analogiczne jak w przypadku łokcia tenisisty [6]. Neuropatie uciskowe w okolicy łokcia Neuropatia nerwu łokciowego na poziomie rowka nerwu łokciowego (zespół rowka nerwu łokciowego) Nerw łokciowy na wysokości łokcia przechodzi w obrębie rowka nerwu łokciowego, ograniczonego przez nadkłykieć przyśrodkowy kości ramiennej, więzadło ramienno-łokciowe oraz rozcięgno zginacza łokciowego nadgarstka. W tej lokalizacji najczęściej dochodzi do ucisku na nerw łokciowy powodującego objawy neuropatii. To druga co do częstości występowania neuropatia uciskowa kończyny górnej (po zespole kanału nadgarstka) [7]. Do czynników zwiększających ryzyko występowania tej neuropatii zalicza się: płeć męską (3–8 razy częściej) – ze względu na mniejszą ilość tkanki tłuszczowej chroniącej nerw przed uciskiem, pracę wymagającą długotrwałego zgięcia łokcia, np. długotrwałe rozmowy przez telefon, pracę fizyczną z przeciążaniem łokcia, ucisk nerwu w rowku wywołany obecnością patologicznej tkanki (np. guz), szczupłą budowę ciała – brak ochrony zapewnionej przez tkankę tłuszczową, przebyte urazy w obrębie łokcia, zmiany reumatyczne (np. w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów), choroby zapalne, nadmierną koślawość łokcia, choroby wywołujące nadmierną wiotkość stawową, niestabilność łokcia [7, 8]. Przebieg neuropatii może być różnorodny. U części pacjentów objawy pojawiają się okresowo i nie są uciążliwe, jednak w niektórych przypadkach występuje znacząca i szybko postępująca dysfunkcja nerwu z silnymi dolegliwościami bólowymi. Najczęściej zgłaszane objawy to: ból i drętwienia promieniujące od łokcia do palca małego i serdecznego (dotyczą one zarówno strony dłoniowej, jak i grzbietowej), osłabienie siły ręki oraz zaburzenia czucia w dystrybucji nerwu łokciowego. Badanie klinicznie może wykazać: osłabienie czucia delikatnego w dystrybucji nerwu łokciowego (przedramię i ręka po stronie łokciowej, palec serdeczny i mały), osłabienie odwodzenia i przywodzenia palców, deformację szponiastą palca małego i serdecznego, dodatni test Fromenta (wywołany osłabieniem przywiedzenia kciuka), zaburzenia troficzne w dystrybucji nerwu łokciowego, występowanie objawu Tinela nad rowkiem nerwu łokciowego, dodatni test zgięcia łokcia – drętwienie palca małego i serdecznego wywołane utrzymaniem zgiętego łokcia poniżej 60 sekund, czasami wyczuwalną niestabilność nerwu łokciowego podczas ruchów łokcia (jego przemieszczanie z rowka nerwu łokciowego). W diagnostyce neuropatii najważniejsze są dokładny wywiad kliniczny oraz badanie przedmiotowe; W przypadku podejrzenia nieprawidłowości kostnych wskazane jest wykonanie RTG łokcia w 2 projekcjach. W przypadku wątpliwości pomocne jest również badanie USG (szczególnie do oceny ewentualnej niestabilności nerwu) oraz elektrofizjologiczne [9]. Metody terapeutyczne obejmują: leczenie zachowawcze (wskazane u pacjentów bez deficytów ruchowych oraz z niewielkimi, okresowymi objawami neuropatii): leki doustne (niesteroidowe leki przeciwzapalne, suplementacja witaminami z grupy B), fizjoterapię – szczególnie neuromobilizacja, ortezę na noc (uniemożliwiająca pełne zgięcie łokcia), ograniczenie aktywności powodujących objawy, zmianę przyzwyczajeń (np. używanie słuchawek do rozmów telefonicznych), odpoczynek (w przypadku przeciążenia); leczenie operacyjne (gdy leczenie zachowawcze nie przynosi poprawy lub występują deficyty ruchowe): otwarte lub endoskopowe odbarczenie nerwu łokciowego – nie wymaga unieruchomienia pooperacyjnego, transpozycję przednią nerwu łokciowego – w przypadku niestabilności nerwu – w okresie pooperacyjnym stosuje się łuskę gipsową ramienną przez 3 tygodnie (łokieć w zgięciu 90 stopni, nadgarstek w pozycji pośredniej, palce wolne) [10]. Neuropatia nerwu międzykostnego tylnego – zespół supinatora Jest to rzadsza neuropatia od zespołu rowka nerwu łokciowego, często pomijana w badaniu klinicznym. Częściej występuje ona u mężczyzn, a predysponowani do niej są pracownicy fizyczni oraz kulturyści. Najczęstszym miejscem ucisku na nerw międzykostny tylny (posterior interosseus nerve – PIN) jest arkada Frosche’a – proksymalny brzeg mięśnia supinatora [11]. Do objawów neuropatii PIN zalicza się: piekący ból w okolicy bocznej łokcia i przedramienia, często promieniujący dystalnie lub proksymalnie, nasilenie objawów przez powtarzające się ruchy obrotowe przedramienia, szczególnie przy wyprostowanym łokciu, czasami współwystępowanie z łokciem tenisisty (dlatego u każdego pacjenta z tą entezopatią należy również wykluczyć obecność neuropatii PIN), bardzo rzadko może pojawić się osłabienie prostowania palców [12]. Zdj. 2 Dodatni objaw krzesła (łokieć tenisisty) W badaniu klinicznym występują: bolesność palpacyjna w okolicy arkady Frosche’a (dystalnie od głowy kości promieniowej), wywołanie nasilenia objawów przez bierną pronację przedramienia z uciskiem na PIN lub przez oporowane odwracanie przedramienia, ból w okolicy PIN podczas oporowanego prostowania palców, rzadko osłabienie prostowania palców. Oprócz badania klinicznego warto wykonać również badanie elektrofizjologiczne oraz USG. W terapii neuropatii PIN stosuje się: leczenie zachowawcze: leki doustne (głównie niesteroidowe leki przeciw- zapalne oraz suplementację witamin z grupy B), odciążenie kończyny, fizjoterapię, iniekcje steroidów; leczenie operacyjne (gdy zawodzą metody nieoperacyjne lub występuje zaawansowana neuropatia): odbarczenie nerwu z przecięciem arkady Frosche’a, usunięcie ewentualnych struktur uciskających nerw. Zdj. 3 Tkliwość palpacyjna w okolicy nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej Zespół pronatora Jest najrzadszą spośród wymienionych tutaj neuropatii uciskowych. Dotyczy ucisku nerwu pośrodkowego na wysokości łokcia. Występuje nieznacznie częściej u kobiet, głównie po 40. roku życia. Chorobę tę należy różnicować z zespołem kanału nadgarstka, który pojawia się znacznie częściej i łatwiej kojarzony jest z objawami dysfunkcji nerwu pośrodkowego [13]. Główne objawy zespołu pronatora to: ból, drętwienie i parestezje w dystrybucji nerwu pośrodkowego, piekący ból w proksymalnej części przedramienia (po stronie dłoniowej), objawy nasilające się podczas ruchów obrotowych przedramienia. W badaniu klinicznym uwagę zwracają: dodatni objaw Tinela w części proksymalnej przedramienia po stronie dłoniowej, dodatnie testy prowokacyjne: oporowane nawracanie przedramienia, zaburzenia czucia w dystrybucji nerwu pośrodkowego (ważne, że parestezje dotyczą również przedramienia). Zapalenie kaletki łokciowej Kaletka łokciowa występuje w tylnej części łokcia, nad wyrostkiem łokciowym kości łokciowej. Jest to bardzo powierzchownie położona struktura, dlatego podatna jest na urazy i podrażnienia [14]. Do najczęstszych przyczyn zapalenia kaletki łokciowej należą: uraz (np. bezpośredni upadek na wyrostek łokciowy z podrażnieniem kaletki), nakładające się mikrourazy (np. częste podpieranie łokcia u kierowców lub wielokrotne uderzenia przy sportach kontaktowych), rany w obrębie łokcia (wywołujące najczęściej zapalenie na tle zakażenia), choroby układowe (np. reumatoidalne zapalenie stawów), podrażnienie przez entezofity w obrębie przyczepu tricepsa, zapalenie idiopatyczne. Choroba ta manifestuje się wyraźnie odgraniczonym obrzękiem nad wyrostkiem łokciowym. Często występuje również zaczerwienienie w tej okolicy. Zakres ruchów łokcia rzadko bywa ograniczony. W przypadku bakteryjnego zakażenia objawy są zdecydowanie bardziej nasilone i mogą im towarzyszyć objawy ogólne (np. podwyższona temperatura). W badaniu klinicznym w miejscu obrzęku wyczuwalna jest najczęściej obecność płynu, a na powierzchni wyrostka łokciowego zwykle występują drobne nierówności wynikające głównie z mikrourazów. Diagnostykę warto uzupełnić o badanie RTG (w celu uwidocznienia ewentualnych fragmentów kostnych lub obecności entezofitów) oraz badanie USG [15]. Do metod terapeutycznych zalicza się: nakłucie z aspiracją płynu zapalnego (wykonywane w pierwszym rzucie, czasami wymaga powtórzenia) – w przypadku podejrzenia etiologii bakteryjnej zaleca się wykonanie posiewu z płynu, iniekcję steroidową – wykonywaną po punkcji płynu, jedynie w przypadku zapaleń aseptycznych, odciążenie kończyny, chłodzenie, fizjoterapię, niesteroidowe leki przeciwzapalne miejscowe lub doustne, antybiotykoterapię (w przypadku etiologii bakteryjnej) – początkowo empiryczną, następnie opartą na antybiogramie, leczenie operacyjne (resekcja kaletki) – jedynie w przypadku zapalenia opornego na leczenia zachowawcze. Zdj. 4 Objaw Wartenberga (świadczący o uszkodzeniu nerwu łokciowego) – utrzymujące się odwiedzenie palca małego Zdj. 5 Tkliwość palpacyjna w rzucie PIN Zmiany zwyrodnieniowe stawu łokciowego Zwyrodnienie w obrębie łokcia występuje kilkakrotnie częściej u mężczyzn i może mieć charakter pierwotny lub wtórny (na tle zapalenia lub pourazowy) [16]. Do najczęstszych objawów należą: ból, deformacja, przeskakiwanie, blokowanie łokcia, ograniczenie zakresu ruchów w stawie, czasami neuropatia nerwu łokciowego. W diagnostyce oprócz badania klinicznego podstawą jest badanie RTG (lub ewentualnie tomografia komputerowa) uzupełnione przez USG. Metody leczenia obejmują: leczenie zachowawcze: doustne i miejscowe niesteroidowe leki przeciwzapalne, iniekcję hialuronianu lub PRP, fizjoterapię (zarówno kinezyterapia, jak i fizykoterapia); leczenie operacyjne: artroskopowy (lub rzadziej otwarty) debridment z ewentualną artrolizą i resekcją osteofitów, synowektomię, endoprotezoplastykę. Piśmiennictwo Ahmad Z., Siddiqui N., Abdus-Samee M., Tytherleigh-Strong G. i wsp. Lateral epicondylitis: a review of pathology and management. N Bone Joint J 2013; 95-B (9): 1158–1164. Calfee Patel A., DaSilva i wsp. Management of lateral epicondylitis: current concepts J Am Acad Orthop Surg 2008; 16 (1): 19–29. Cohen Romeo Open and arthroscopic management of lateral epicondylitis in the athlete Hand Clin 2009; 25 (3): 331–338. Merrell G., DaSilva Arthroscopic treatment of lateral epicondylitis J Hand Surg Am 2009; 34 (6): 1130–1134. Taylor Hannafin Evaluation and Management of Elbow Tendinopathy Sports Health. 2012; 4 (5): 384–393. Donaldson O., Vannet N., Gosens T., Kulkarni R. Tendinopathies Around the Elbow Part 2: Medial elbow, distal biceps and triceps tendinopathies. Shoulder Elbow 2014; 6 (1): 47–56. Lund Amadio Treatment of cubital tunnel syndrome: perspectives for the therapist. J Hand Ther 2006; 19 (2): 170–178. Palmer Hughes Cubital tunnel syndrome. J Hand Surg Am 2010; 35 (1): 153–163. Boone S., Gelberman Calfee The Management of Cubital Tunnel Syndrome J Hand Surg Am 2015; 40 (9): 1897–1904. Soltani Best Francis i wsp. Trends in the surgical treatment of cubital tunnel syndrome: an analysis of the national survey of ambulatory surgery database J Hand Surg Am 2013; 38 (8): 1551–1556. Hashizume H., Nishida K., Nanba Y. i wsp. Non-traumatic paralysis of the posterior interosseous nerve. J Bone Joint Surg Br 1996; 78 (5): 771–776. Awantang Sherrill Thomson Hunt Radial Nerve Decompression. W: Wiesel (red.). Operative Techniques in Orthopaedic Surgery. Vol 3. Lippincott, Williams and Wilkins, Philadelphia 2011; 2685–2690. Rodner Tinsley O’Malley Pronator syndrome and anterior interosseous nerve syndrome J Am Acad Orthop Surg 2013; 21 (5): 268–275. Baumbach Lobo Badyine I. i wsp. Prepatellar and olecranon bursitis: literature review and development of a treatment algorithm. Arch Orthop Trauma Surg 2014; 134 (3): 359–370. Sayegh Strauch Treatment of olecranon bursitis: a systematic review. Arch Orthop Trauma Surg 2014; 134 (11): 1517–1536. Papatheodorou Baratz Sotereanos Elbow arthritis: current concepts. J Hand Surg Am 2013; 38 (3): 605–613. Gallo Payatakes A., Sotereanos Surgical options for the arthritic elbow. J Hand Surg Am 2008; 33 (5): 746–759.
Drętwienie palców to objaw często zgłaszany przez Pacjentów u lekarzy różnych specjalności, a także pojawiający się u osób zdrowych najczęściej rano lub w wyniku przebywania długi czas w jednej pozycji. Dla jednych znany dla innych niepokojący. Często powtarzający się z pewnością wymaga konsultacji medycznej. Przyczyn może
Skip to contentO mnieMiejsca przyjęćCM Gamma | WarszawaPrime Clinic | WarszawaMiejsca zabiegówCM Gamma | WarszawaEnel-Med | WarszawaSpecjalizacjaAktualnościX Międzynarodowy Poznański Kurs Kończyny GórnejKontakt Palec „zatrzaskujący”admin2017-02-25T20:47:48+01:00Project DescriptionCo to jest palec „zatrzaskujący”?Palec „zatrzaskujący” jest bardzo częstą chorobą. Rozpoczyna się dolegliwościami bólowymi po stronie dłoniowej ręki w czasie zginania i prostowania palca. Dolegliwości są najbardziej nasilone w godzinach ta może dotyczyć każdego, ale najczęściej dotyka kobiety w średnim wieku. Cukrzyca jest jednym z czynników ryzyka występowania palca „zatrzaskującego”.Aby zrozumieć istotę schorzenia należy poznać anatomię ścięgien zginaczy na poziomie ręki i palców. Ścięgna te rozpoczynają się od brzuśćców mięśniowych na poziomie przedramienia i biegną przez dłoń kończąc się na palcach. Gdy zginamy palce nie formują one struny, ponieważ są przytrzymywane do paliczków poprzez troczki zginaczy. Tworzą one małe tunele podobnie jak kable w hamulcach ścięgien i troczków jest niezwykle precyzyjnie dopasowany i wystarczy niewielkie pogrubienie ścięgna żeby spowodować blokadę. Jest to przyczyną formowania się palca „zatrzaskującego”: pogrubiałe miejscowo ścięgno może formować guzek, który nie może swobodnie przesuwać się pod troczka pojawia się bez konkretnej przyczyny. Czasami może mieć związek (choć nie zawsze) z powtarzającymi się czynnościami dnia codziennego takimi jak majsterkowanie czy prace w ogrodzie. Częściej jest to rodzaj przewlekłych zmian zapalnych, które utrwalają napędzającą się spiralę – tarcie ścięgna nasila zapalenie, które powoduje pogrubienie ścięgna, które z kolei zwiększa palca „zatrzaskującego”Charakterystyczne jest gwałtowne odblokowywanie się palca w wyproście. Rozpoznanie jest oczywiste. Objawy są najbardziej nasilone w godzinach stadiach późniejszych czasami konieczne jest pomaganie sobie drugą ręką aby wyprostować palec. Przesuwanie ścięgna pod troczkiem jest często bardzo bolesne. Czasami palec może zostać całkowicie zablokowany w badania dodatkowe są pomocne?Podstawą jest rozpoznanie kliniczne. Zdjęcie rentgenowskie nie wykaże żadnych zmian. Badania ultrasonograficzne i rezonansem magnetycznym mogą pokazać pogrubienie ścięgna, zapalenie i są sposoby leczenia palca „zatrzaskującego”?Jest kilka możliwych sposobów leczenia:Odpoczynek: w przypadkach łagodnych możliwe jest stosowanie zmniejszenia obciążeń chorej ręki – unikanie często powtarzalnych prac polega na lokalnym podaniu leku sterydowego, który ma działanie przeciwzapalne. Po ostrzyknięciu ból może utrzymywać się do 2 dni. Czasami konieczne jest powtórne podanie leku po dwóch przecięcie troczka: wskazane jest w przypadku niepowodzenia leczenia dwiema poprzednimi metodami. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym bez hospitalizacji. Polega na przecięciu troczka ścięgien zginaczy na poziomie dłoni i ich uwolnieniu w celu poprawienia ich są powikłania po operacji?Zrosty pooperacyjne mogą powodować ograniczenie ruchu ścięgien. W tych przypadkach stosuje się fizjoterapię pooperacyjną. Opisywane w literaturze przypadki infekcji i ropni są wyjątkowo jest postępowanie pooperacyjne?Po zabiegu nie stosuje się unieruchomienia, tylko zwykły opatrunek. Czasami wskazana jest fizjoterapia pooperacyjna w celu uniknięcia zrostów. Powrót do pełnej aktywności zajmuje 3-4 zapraszam na konsultacje: dr Maciej Klich – Chirurg Ręki Warszawa Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich

Objawy palca „zatrzaskującego”. Charakterystyczne jest gwałtowne odblokowywanie się palca w wyproście. Rozpoznanie jest oczywiste. Objawy są najbardziej nasilone w godzinach porannych. W stadiach późniejszych czasami konieczne jest pomaganie sobie drugą ręką aby wyprostować palec. Przesuwanie ścięgna pod troczkiem jest często

Drętwienie rąk jest często odczuwane w nocy. Istnieje wiele przyczyn mrowienia dłoni. Na przykład drętwienie lewej ręki może pochodzić od serca i być oznaką zawału. Częściej jednak jest objawem zespołu cieśni nadgarstka lub dyskopatii kręgosłupa szyjnego. W artykule opisuję typowe przyczyny cierpnięcia rąk, ich typowe objawy oraz leczenie. Istnieje wiele przyczyn mrowienia dłoni, poniżej wymieniam te, które mogą powodować drętwienie zarówno w prawej jak i lewej ręki. Zespół cieśni nadgarstka Drętwienie rąk w nocy często jest objawem zespołu cieśni nadgarstka. Ból i zaburzenia czucia mogą dotyczyć prawej lub lewej ręki. Dolegliwości zaczynają się od drętwienia palców u rąk, szczególnie palca wskazującego, kciuka, palca środkowego oraz połowy palca serdecznego. Cierpnięcie może być najbardziej odczuwane w obrębie opuszków palców. Mrowienie dłoni często pojawia się się podczas snu. Po wybudzeniu pocieranie lub strząsanie rąk może pomóc zmniejszyć dolegliwości. Z biegiem czasu objawy mogą pojawiać się również w dzień, na przykład podczas pracy na komputerze lub po ciężkiej pracy fizycznej. W zaawansowanych przypadkach dochodzi do zaniku mięśni w okolicy podstawy kciuka oraz osłabienia dłoni. Przyczyną zespołu cieśni nadgarstka jest ucisk nerwu pośrodkowego, który przechodzi przez kanał nadgarstka. W pewnych okolicznościach ten kanał staje się zbyt ciasny i nerw zostaje uciśnięty powodując drętwienie dłoni. Dzieje się tak na przykład w ciąży, niedoczynności tarczycy lub złamaniach nadgarstka. Wieloletnia praca obciążająca nadgarstki również może przyczyniać się powstania tego schorzenia. Aby zdiagnozować cieśń nadgarstka należy wykonać badanie EMG. W leczeniu nieoperacyjnym stosuje się leki zmniejszające obrzęk oraz zapalenie. Często pomagają również specjalne szyny zakładane na noc lub na czas pracy. Pod kontrolą USG można bardzo precyzyjnie podać leki w okolicę uciśniętego nerwu z pomocą specjalnych zastrzyków. Podana glukoza dostarcza energii do komórek nerwowych, natomiast środek przeciwzapalny powoduje zmniejszenie obrzęku, za czym idzie znaczne zmniejszenie lub całkowite ustąpienie objawów. Takie leczenie daje dobre rezultaty w łagodnym i umiarkowanym zespole cieśni nadgarstka. W cięższych przypadkach wykonuje się operację polegającą na zwiększeniu miejsca dla nerwu pośrodkowego. Rwa barkowa Rwa barkowa może powodować ból i sztywność karku jak również ból pod lewą łopatką i drętwienie lewej ręki lub analogiczne objawy po stronie prawej. Dolegliwości często są odczuwane jako bolesne pasmo biegnące od karku, aż do opuszków palców, najczęściej kciuka, palca wskazującego lub środkowego. Mrowienie w palcach może nasilać się przy skręcie głowy w stronę bólu i odchyleniu do tyłu. W przypadku silnych dolegliwości nie należy jednak zbytnio ruszać szyją, ale udać się do lekarza w celu uzyskania diagnozy i skutecznego leczenia. Do bólu oraz drętwienia może dołączać się osłabienie mięśni kończyny górnej. Rwa barkowa jest najczęściej spowodowana przez przepuklinę kręgosłupa szyjnego uciskającą nerw rdzeniowy. W diagnostyce bardzo pomaga rezonans magnetyczny kręgosłupa szyjnego. Leczenie lekkich postaci polega na stosowaniu leków przeciwzapalnych oraz fizjoterapii. Cięższe przypadki leczy się za pomocą precyzyjnych zastrzyków nadtwardówkowych wykonywanych pod kontrolą fluoroskopii. Te zastrzyki dostarczają substancje zmniejszające obrzęk i zapalenie bezpośrednio w miejsce ucisku nerwu przez przepuklinę, z czego wynika ich wysoka skuteczność. W najcięższych przypadkach wykonywana jest operacja kręgosłupa. Uszkodzenie nerwu łokciowego Drętwienie małego palca u ręki oraz połowy palca serdecznego może być objawem uszkodzenia nerwu łokciowego. Mrowienie i zaburzenia czucia często nasilają się w nocy lub podczas pracy na komputerze. Istnieje kilka miejsc, w których nerw łokciowy może zostać uciśnięty. Badaniem, które jest w stanie to miejsce zlokalizować jest EMG. Leczenie jest zależne od konkretnej przyczyny drętwienia ręki. W części przypadków poprawę przynosi po prostu uważanie, aby nie opierać się o przyśrodkową część łokcia lub unikanie spania ze zgiętym łokciem. W cięższych przypadkach może być konieczna operacja. Napad paniki Napady paniki, dawniej zwane histerią zdarzają się częściej u kobiet niż u mężczyzn, a ich typowymi objawami są: silny lęk drętwienie twarzy i rąk drętwienie rąk i nóg zawroty głowy duszność oraz szybki oddech skurcze rąk i nóg ból w klatce piersiowej szybkie bicie serca Przyczyną mrowienia rąk i nóg oraz ich skurczów jest często zbyt intensywne oddychanie podczas napadu lęku. Prowadzi to do zasadowicy, która z kolei zwiększa pobudliwość nerwów obwodowych. Leczenie silnego napadu polega na podaniu leku przeciwlękowego. W ich zapobieganiu stosuje się między innymi psychoterapię oraz odpowiednie leki. Tężyczka Tężyczka objawia się napadowym drętwieniem rąk i nóg oraz twarzy. Obok mrowienia w stopach i dłoniach pojawiają się również skurcze i sztywność mięśni. Tężyczka jest często wywołana zaburzeniami elektrolitowymi, na przykład zbyt niskim poziomem wapnia lub magnezu. Leczenie polega między innymi na przywróceniu prawidłowego poziomu elektrolitów. Polineuropatia Polineuropatia objawia się symetrycznym drętwieniem rąk i nóg o typie rękawiczek i skarpetek. Choroba zaczyna się w opuszkach palców stóp. Obok zaburzeń czucia często pojawia się nieprzyjemny neuropatyczny ból, który ma charakter palenia lub prądu elektrycznego. W pewnych postaciach neuropatii dochodzi do zaników mięśni. Przyczyną polineuropatii są czynniki uszkadzające nerwy, których może być wiele. Do najczęstszych należą: Cukrzyca Chemioterapia Niedobory witaminowe, na przykład u alkoholików Choroby autoimmunologiczne Genetyczne choroby tkanki nerwowej Borelioza Leczenie polega na stosowaniu leków zmniejszających wrażliwość uszkodzonych nerwów oraz w miarę możliwości na usunięciu przyczyny, na przykład poprzez dobrą kontrolę poziomu glukozy w cukrzycy. Udar mózgu Udar mózgu może dawać różne objawy. Często jest to nagłe zdrętwienie oraz osłabienie połowy ciała lub zaburzenia mowy. Czasem schorzenie objawia się jedynie drętwieniem lewej lub prawej ręki. Przyczyną udaru jest uszkodzenie mózgu spowodowane przez schorzenia naczyń. Z reguły jest to zablokowanie dopływu krwi do mózgu, czyli udar niedokrwienny, rzadziej pojawia się krwawienie, zwane potocznie wylewem. Leczenie udaru jest szpitalne. Ważne jest jak najszybsze dostanie od oddziału ratunkowego, co zwiększa szanse na przeprowadzenie szybkiej diagnostyki i uzyskanie odpowiedniego leczenia. Objaw Raynauda Objaw Raynauda to drętwienie rąk pod wpływem zimna lub stresu. Napadowemu drętwieniu palców u rąk towarzyszy ich zblednięcie, które przechodzi w bolesne zasinienie. Następnym etapem jest zaczerwienienie, obrzęk oraz pieczenie palców. Dokładna przyczyna jest słabo poznana, a jej diagnostyką często zajmują się reumatolodzy. Istnieje wiele metod leczenia, z których najprostszym jest unikanie oziębienia rąk. Drętwienie lewej ręki Wszystkie wymienione powyżej przyczyny mogą powodować drętwienie palców prawej lub lewej ręki. Należy pamiętać, że drętwienie lewej ręki może być również oznaką chorób serca takich jak szczególnie dławica piersiowa lub zawał. Ból serca odczuwany jest najczęściej za mostkiem i może promieniować lewej kończyny górnej, szczególnie do serdecznego i małego palca, gdzie może być odczuwany jako mrowienie lub drętwienie. Bólowi może towarzyszyć zimny pot, bladość skóry oraz niepokój. Przy podejrzeniu zawału należy zadzwonić na numer alarmowy w celu uzyskania szybkiej pomocy. Drętwienie rąk w nocy Drętwienie rąk podczas snu ma wiele przyczyn. W nocy dociera mniej bodźców, dlatego bardziej odczuwa się wiele dolegliwości, w tym mrowienie dłoni. W czasie snu nie kontrolujemy sposobu, w jaki ułożone są nasze kończyny, co może powodować ucisk nerwu. Szczególnie zbyt duże i przedłużone zgięcie lub wyprost w nadgarstku jest przyczyną drażnienia nerwu pośrodkowego i powstaniem nieprzyjemnych objawów zespołu cieśni nadgarstka. Często dużą ulgę przynoszą specjalne ortezy, czyli szyny zakładane na noc, które zapewniają prawidłową pozycję kończyn podczas snu. Niekiedy nieprawidłowa pozycja ciała podczas snu powoduje zmniejszenie ukrwienia kończyny, jej zdrętwienie, a nawet osłabienie, które szybko mija po przywróceniu właściwej pozycji. Szczególnie niebezpieczne jest spanie podczas zamroczenia alkoholem. Bywa wtedy tak, że dochodzi do znacznego uszkodzenia nerwu, co objawia się osłabieniem czucia oraz siły, co może utrzymywać się przez tygodnie lub miesiące. Najczęściej dotyczy to uszkodzenia nerwu promieniowego, który w czasie upojenia alkoholowego może zostać uciśnięty w czasie spania z ręką przewieszoną przez oparcie krzesła. Objawia się to zdrętwieniem grzbietu ręki oraz trudnością w wyprostowaniu palców. Drętwienie rąk w ciąży Drętwienie rąk w ciąży jest bardzo częste i wynika ze zmian hormonalnych oraz z zatrzymania wody w organizmie. Z reguły za mrowienie dłoni odpowiedzialny jest zespół cieśni nadgarstka, który można wtedy leczyć za pomocą specjalnych ortez utrzymujących rękę w optymalnej pozycji oraz fizjoterapii. Objawy należy skonsultować z lekarzem, gdyż zaburzenia czucia w ciąży mogą również świadczyć o innych groźnych schorzeniach takich jak: Stan przedrzucawkowy, który objawia się wysokim ciśnieniem, bólami głowy oraz białkomoczem. Cukrzyca ciążowa Drętwienie ręki. Co może być przyczyną? Drętwienie ręki lub jej poszczególnych palców zna chyba każdy z nas. Sporadycznie pojawiający się efekt zgrabiałej dłoni, budzący w nocy po uciśnięciu ręki ciałem lub odczucie przeszywającego prądu i chwilowego braku siły w kończynie górnej po uderzeniu w łokieć nie jest niczym nadzwyczajnym. To naturalne objawy w przypadku chwilowego ucisku jednej ze struktur nerwowych odpowiadających między innymi za ruchomość ręki. Co jednak w przypadku, gdy drętwienie części lub całej ręki pojawia się często i bez uchwytnej przyczyny? Skąd mogą się brać długotrwałe, nocne bóle dłoni i efekt trwałego osłabienia kończyny górnej również w ciągu dnia? W takich wypadkach trzeba działać i to jak najszybciej, ponieważ mogą to być pierwsze objawy na prawdę poważnej choroby. Możliwości jest kilka, najważniejsze znajdziecie poniżej. Anatomia splotu ramiennego, tworzonego przez korzenie nerwowe na poziomach od C5 do Th1. Unerwienie okolicy ręki. Kończyna górna w całości unerwiona jest przez tak zwany splot ramienny. W skrócie można napisać, że jest to struktura utworzona z kilku korzeni nerwowych mających swój początek w kręgosłupie szyjnym i górnej części kręgosłupa piersiowego (dokładnie korzeni C5-Th1, a częściowo nawet C4 i Th2). Grupa tych korzeni „miesza się” ze sobą, tworząc poszczególne nerwy, z których najważniejsze dla ręki to: nerw pośrodkowy, nerw promieniowy oraz nerw łokciowy. To właśnie znajomość unerwienia obszarów z tych trzech struktur oraz tzw. dermatomów ciała człowieka w dużym stopniu ułatwia fizjoterapeutom prawidłową diagnostykę i daje informację która (lub które) z nich wywołują u pacjenta drętwienie rąk. Mapa unerwienia czuciowego poszczególnych nerwów zaopatrujących rękę. Drętwienie danej powierzchni skóry daje terapeucie informację, która struktura może powodować parestezje zgłaszane przez pacjenta. Jednak żebyśmy my, fizjoterapeuci i lekarze nie mieli za łatwo to na przebiegu każdego z trzech nerwów jest co najmniej kilka punktów, w których może dojść do jego ucisku powodującego parestezje. Oprócz samych nerwów objawy takie mogą być również wywoływane przez inne struktury organizmu (opona twarda, otaczająca korzenie nerwowe w okolicy ich początku w kanale kręgowym, czy punkty maksymalnej bolesności w mięśniach: tzw. punkty spustowe). Jednak zacznijmy od początku. Ocena miejsca i rodzaju drętwienia. Pierwszą rzeczą, za jaką zabiera się dobry fizjoterapeuta w ocenie problemu pacjenta jest diagnostyka, zawierająca wywiad i szczegółowe badanie. Już po kilkunastu istotnych pytaniach terapeuta może wnioskować z jakim problemem ma do czynienia, co w dalszej części potwierdza lub wyklucza testami diagnostycznymi poszczególnych struktur. Całość na prawdę nie jest łatwą sprawą, a nauczenie się prawidłowej diagnostyki zazwyczaj zajmuje specjalistom co najmniej kilka lat (dużą rolę odgrywa tu również doświadczenie zdobyte na wcześniejszych pacjentach). Na potrzeby bloga spróbuję streścić cały proces do minimum, co może Wam ułatwić wstępne zróżnicowanie własnych dolegliwości. Przyjmijmy, że głównym problemem, z którym się borykacie jest drętwienie prawej ręki. Odpowiedzcie na pytania, dotyczące swoich dolegliwości: 1. Czy drętwienie zmienia się w ciągu doby, czy jest stałe i występuje cały czasz takim samym nasileniem? Niezmienny ból lub drętwienie może świadczyć o trwałym uszkodzeniu lub ucisku na struktury nerwowe spowodowane np. zmianami nowotworowymi, naroślami kostnymi. 2. Czy drętwienie nasila się w pozycji spionizowanej (stanie/siedzenie), a zmniejsza podczas leżenia? Taki objaw może świadczyć o problemie w okolicy kręgosłupa szyjnego. 3. Czy drętwienie nasila się lub znika podczas ruchów głową w różnym kierunku (skłon boczny, rotacja, skłon przód/tył)? W przypadku zmian w dolegliwościach podczas ruchów głową można wstępnie wnioskować, że problem drętwienia ręki ma swój początek w kręgosłupie szyjnym. Jeśli żaden z ruchów nie nasila, ani nie zmniejsza parestezji prawdopodobnie problem umiejscowił się gdzie indziej. 4. Czy drętwienie ma swój specyficzny przebieg, czy jest „rozlane” po całej ręce? Poniżej znajduje się mapa unerwienia kończyny górnej z uwzględnieniem wspomnianych wcześniej dermatomów: obszarów zaopatrywanych czuciowo z poszczególnych poziomów kręgosłupa. Jeśli przebieg drętwienia pokrywa się z którymś z kolorowych pól również może to wynikać z ucisku na struktury nerwowe w okolicy kręgosłupa szyjnego. W przypadku drętwienia „rozlanego” może być ono powodowane np. uciskiem na oponę twardą kręgosłupa. Jeśli objawy wyglądają inaczej to mogą one mieć początek w innym miejscu, np.: na przebiegu nerwu obwodowego. Przebieg dermatomów kończyny górnej. Objawy drętwienia pokrywające się z daną powierzchnią unerwienia mogą świadczyć o problemie w obrębie kręgosłupa szyjnego. 5. Czy drętwienie powiązane jest z bólem i dotyczy tylko ręki, czy również przedramienia lub ramienia? Objawy zlokalizowane tylko w obrębie ręki świadczyć mogą o zespole cieśni nadgarstka (postaram się go opisać w oddzielnym poście), jeśli problem dotyczy również ramienia/przedramienia prawdopodobnie ma swój początek gdzie indziej. 6. Czy drętwienie pojawiło się nagle (np. podczas gwałtownego ruchu głową lub po wypadku samochodowym), czy stopniowo się nasilało? Nagłe pojawienie się objawów często zapoczątkowane jest ostrym uszkodzeniem krążka międzykręgowego lub uderzenia w nerw na jego przebiegu. Jeśli sprawa pojawiła się przewlekle szukamy jej przyczyny w dalszej diagnostyce. 7. Czy drętwienie w ręce nasila się bardziej w nocy i jest niezależne od pozycji głowy? Drętwienia nocne bez większych objawów w ciągu dnia często związane są z wspomnianym wcześniej zespołem cieśni nadgarstka. 8. Czy zauważalne jest osłabienie siły mięśniowej ręki? Jeśli tak, prawdopodobnie jest ono spowodowane uciskiem na struktury nerwowe i w dalszej diagnostyce poszukujemy ich przyczyny. Postawienie diagnozy i leczenie. Diagnostyka i różnicowanie problemów neurologicznych to bardzo skomplikowany proces i nie da się go opisać w całości nawet w jednej książce, a co dopiero w krótkim wpisie na blogu. Oprócz standardowych testów fizjoterapeutycznych: określenia rodzaju parestezji, zaburzeń czucia, osłabienia siły mięśniowej czy odruchów neurologicznych istnieją jeszcze dziesiątki testów dodatkowych, stosowanych przez lekarzy i fizjoterapeutów. W diagnostyce drętwienia rąk pomocne są również badania elektromiografii (pozwalają one na dokładne określenie miejsca ucisku na nerw) oraz rezonansu magnetycznego kręgosłupa szyjnego (może potwierdzić lub wykluczyć problem w tym rejonie). Istnieją setki chorób oraz zmian strukturalnych i funkcjonalnych, mogących wywoływać parestezje w obrębie rąk. Najczęściej spotykane to opisane powyżej problemy mające początek w kręgosłupie szyjnym oraz zespół cieśni nadgarstka (czasami również tzw. objaw skrzyżowania, czyli problem obu tych struktur na raz). rzadziej widywane są również zespół górnego otworu klatki piersiowej (TOS), zespół kanału łokciowego, zespół kanału Guyona, zaburzenia krążenia obwodowego, czy problemy o podłożu nowotworowym. Jedno jest pewne. PACJENCIE NIE LECZ SIĘ SAM! Ten wpis ma na celu obudzenie w Tobie czujności oraz motywacji do działania. Jeśli pojawiają się u Ciebie objawy drętwienia rąk koniecznie zacznij je diagnozować i leczyć u dobrych specjalistów. Im szybciej, tym lepiej. Oszczędzisz sobie cierpienia, a dzięki wczesnej interwencji również pieniędzy i czasu. 6 votes Article Rating Drętwienie nóg – co może oznaczać mrowienie w nogach i stopach? Przyczyny drętwienia kończyn dolnych związane z chorobami Drętwienie nóg często pojawia się w obrębie stóp. spukkato/123RF Drętwienie nóg to objaw zaburzeń przewodnictwa nerwowego w ich obrębie, który wiąże się też z ograniczeniem odczuwania bodźców z kończyn dolnych. Dolegliwości opisywane jako cierpnięcie, kłucie czy mrowienie w nogach mogą wynikać z choroby, więc jeśli się powtarzają, należy skonsultować się z lekarzem. Wyjaśniamy, jakie są możliwe przyczyny tego problemu i jak przebiega ewentualne leczenie. Drętwienie nóg, opisywane także jako cierpnięcie, objawia się odczuwaniem charakterystycznego mrowienia lub kłucia w kończynach dolnych, czemu może też towarzyszyć utrata czucia. Czasami równolegle pojawia się obrzęk, pieczenie, a w niektórych przypadkach również ból. Problem może mieć charakter czasowy lub ciągły i postępujący. Nieprzyjemne uczucie jest wywołane przez parestezje, czyli niewłaściwe odczuwania bodźców związane z zaburzeniami przewodnictwa nerwowego. Najczęstszą przyczyną jest niedostateczny dopływ krwi do kończyny, który może mieć różne podłoże. Przyczyny drętwienia i mrowienia w nogach Problem drętwienia, mrowienia i cierpnięcia nóg często pojawia się u osób, które ze względu na wykonywaną pracę lub przyzwyczajenie do pasywnego wypoczynku prowadzą siedzący tryb życia. Długie siedzenie w jednej pozycji, zwłaszcza nieprawidłowej, doprowadza do wystąpienia ucisku na naczynia krwionośne i nerwy, skutkując zmniejszeniem dopływu krwi do kończyn i wystąpieniem powyższych objawów. Warto więc zadbać o to, żeby w miejscu pracy móc zajmować ergonomiczną pozycję, które nie wymusza garbienia się czy pochylania głowy. Złych nawyków warto unikać też w domu, oglądając filmy czy śpiąc – potrzebny będzie materac o odpowiedniej twardości i sprężystości, a także wyprofilowana poduszka. Instrukcja obsługi zdrowego kręgosłupa – 10 zaleceń na co dzień Jeśli nieprzyjemne objawy są odczuwane regularnie i niezależnie od przyjmowanej pozycji, lub gdy równolegle występują inne niepokojące dolegliwości, należy zasięgnąć konsultacji lekarskiej. Właściwi specjaliści to w tym przypadku ortopeda, angiolog i neurolog. Drętwienie i cierpnięcie nóg może bowiem wynikać ze stanu chorobowego. Drętwienie i mrowienie nóg, które wymaga konsultacji lekarskiej, często jest wywołane przez: uszkodzenie nerwu, np. w następstwie urazu samego nerwu lub kończyny dolnej, bądź złamania kości, zaburzenie przewodnictwa nerwowego w wyniku oparzenia, odmrożenia lub pod wpływem ekspozycji na działanie substancji chemicznych i toksycznych, ucisk na nerw wywołany przez zmianę nowotworową lub krwiak, zaburzenie ukrwienia nerwów, co jest charakterystyczne dla miażdżycy czy choroby Buergera, niedostateczne ukrwienie centralnego systemu nerwowego, które pojawia się przy udarze mózgu, choroby zapalne i o podłożu autoimmunologicznym, reumatoidalne zapalenie stawów, stwardnienie rozsiane, układowy toczeń trzewny czy zespół Guillaina-Barrego, niewłaściwe nawyki żywieniowe, zwłaszcza niedobór witaminy B6, magnezu lub wapnia. Jeżeli zachodzi podejrzenie, że drętwienie nóg jest wywołane nieprawidłową dietą, należy wzbogacić jadłospis w produkty będące źródłem niedoborowych witamin i składników mineralnych, ew. sięgnąć po odpowiedni suplement diety. Przyczyna drętwienia nóg jest diagnozowana na podstawie wywiadu, w trakcie którego lekarz zadaje pytania na temat objawów, charakteru dolegliwości i występujących schorzeń. Konieczne może okazać się wykonanie badań laboratoryjnych, obrazowych i przewodnictwa nerwowego. Niestety, w niektórych przypadkach nie da się ustalić pierwotnej przyczyny występowania problemu. Drętwienie nóg jest jednym z objawów występujących w przebiegu dyskopatii, czyli zwyrodnienia jednego z krążków międzykręgowych, czyli dysku. Powodem jest przyspieszone zużycie jego do którego przyczynia się przede wszystkim siedzący tryb życia. W wyniku postępujących zmian zwyrodnieniowych dochodzi do ucisku elementów kostnych kręgu na nerwy kręgosłupa, co skutkuje zaburzeniem ich przewodnictwa i pojawianiem się mrowienia w nogach oraz uczucia ich drętwienia. Objaw ten jest charakterystyczny dla zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa w jego odcinku lędźwiowym lub krzyżowym. W większości przypadków dyskopatia leczona jest poprzez wdrożenie rehabilitacji i fizjoterapii. Lekarz może ponadto zalecić przyjmowanie środków przeciwbólowych. Drętwienie nóg może być następstwem postępującej choroby zwyrodnieniowej stawów. W jej przebiegu dochodzi do degradacji chrząstki, czyli gładkiej i elastycznej tkanki, otaczającej kości tworzące staw. W wyniku rozrzedzenia i pęknięcia chrząstki pojawia się tarcie towarzyszące każdemu ruchowi, co wywołuje trwałe uszkodzenia zmienionego stawu. Nie jest prawdą, że choroba zwyrodnieniowa stawów dotyczy wyłącznie osób, które ukończyły 60. rok życia. W niektórych przypadkach może ona dotykać także ludzi młodszych. Wśród czynników ryzyka rozwoju choroby należy wymienić otyłość, siedzący tryb życia i często pojawiające się urazy, wynikające z uprawiania sportu lub charakteru wykonywanej pracy. Drętwieniem nóg objawiają się zwyrodnienia stawów kręgosłupa i biodrowych, a często towarzyszą temu inne objawy, których nasilenie postępuje w czasie: osłabione czucie, zmniejszona siła mięśniowa, co najsilniej odczuwane jest w nocy i w godzinach porannych, zawroty głowy występujące w wyniku nacisku na naczynia krwionośne, silny ból nóg, nietrzymanie moczu, paraliż kończyn dolnych. Zmiany, które wywołuje choroba zwyrodnieniowa, są nieodwracalne. Leczenie ma zatem charakter objawowy. Choremu przepisywane są leki przeciwbólowe, przeciwzapalne i o działaniu rozluźniającym mięśnie. Drętwienie nóg może pojawiać się w przebiegu schorzeń dotyczących kości, choroby Pageta. Wywołuje ona zaburzenia w procesie tworzenia struktury kostnej, skutkując przerostem niektórych fragmentów kości i zbyt słabym rozwinięciem innych obszarów. Choroba osłabia ich strukturę, co zwiększą podatność na złamania. Przyczyna rozwoju choroby Pageta pozostaje nieznana, jednak uważa się, że duże znaczenie mają czynniki genetyczne – u niemal połowy pacjentów schorzenie pojawiało się wśród krewnych pierwszego stopnia. W niektórych przypadkach choroba cechuje się przebiegiem bezobjawowym. W innych występowanie symptomów jest uzależnione od tego, która kość uległa zmianom. Charakterystyczny jest ból będący następstwem mikrozłamań kości i przeciążenia stawów. Schorzenie doprowadza do deformacji kości, jednak w niektórych sytuacjach pierwszym objawem jest złamanie. Zniekształcone kości mogą wywoływać ucisk na naczynia krwionośne i nerwy, co może objawiać się bólami głowy, osłabieniem słuchu i zaburzeniem widzenia. Pojawia się drętwienie nóg i rąk. U niektórych chorych dochodzi do udaru niedokrwiennego mózgu. W leczeniu choroby Pageta wykorzystuje się leki antyresorpcyjne, które spowalniają postępujące zmiany i łagodzą dolegliwości bólowe w obszarze kostnym. Jeżeli dojdzie do istotnych powikłań, jak choćby do ograniczenia ruchomości stawu, lekarz może zadecydować o przeprowadzeniu operacji. Całkowite wyleczenie choroby nie jest jednak możliwe. Drętwienie nóg może ponadto towarzyszyć rozwijającemu się nowotworowi kości. Pojawia się, gdy zmiany zaczynają wywierać ucisk na nerwy i/lub naczynia krwionośne. Rak kości niezbyt często występuje w formie pierwotnej, bo zazwyczaj jest rezultatem przerzutów z innych narządów. Objawy nowotworu kości są różne i w dużej mierze zależą od rodzaju choroby (kostniak, kostniak kostninowy, guz olbrzymiokomórkowy, chrzęstniak, kostniakomięsak, mięsak Ewinga, szkliwiak, chrzęstnomięsak). Charakterystycznym symptomem, występującym bez względu na typ nowotworu, jest ból kości nasilający się w godzinach nocnych. Mogą wystąpić także obrzęki i patologiczne złamania. Dolegliwości bólowych nie daje jedynie szkliwiak – nowotwór rozwijający się w szkliwie zębów. Nowotwory kości podlegają leczeniu operacyjnemu. Wspomagająco stosowana jest radio- i chemioterapia. Nie dotyczy to chrzęstnomięsaków, które nie reagują na ten rodzaj leczenia. Mrowienie w stopach jest jednym z wczesnych objawów neuropatii Drętwienie kończyn – przyczyny, diagnostyka i co robić, gdy następuje u nas ból i drętwienie stóp i rąk? Drętwienie kończyn, zimne stopy i dłonie czy uczucie ciężkich nóg to zazwyczaj objawy, które nie powinny napawać lękiem. Zdarzają się jednak sytuacje, w których tego typu problemy są oznaką poważnego schorzenia. Dlatego też warto przyjrzeć się im i upewnić, że nie świadczą np. o chorobach stawów czy miażdżycy. Objawy mogą dotyczyć różnych odcinków kończyn. Drętwienie rąk, drętwienie stopy czy drętwienie nóg, jeśli są stałym problemem, powinny zwrócić naszą uwagę i skłonić nas do wizyty u lekarza. Z tego artykułu dowiecie się o tym: Czym jest dyskopatia, jakie są jej rodzaje, objawy i sposoby leczenia, Jakie ćwiczenia pomogą na cierpnięcie rąk i stawów łokciowych, Jak wygląda zespół cieśni nadgarstka, jego objawy i leczenie, Jakie są możliwe przyczyny zimnych dłoni i stóp, Czym jest wybicie palca i jak je leczyć, Dlaczego drętwienie kończyn może oznaczać miażdżycę, Co może być powodem drętwienia nóg, Do czego prowadzić może rwa udowa, jakie są jej objawy, przyczyny i leczenie. Zobacz również artykuł: Miażdżyca: przyczyny, objawy, dieta – jak leczyć miażdżyce? Rodzaje chorób stawów – dyskopatie odcinków kończyn górnych i dolnych – przyczyny, objawy, leczenie, rehabilitacja Jednymi z chorób, o których mogą świadczyć objawy takie jak np. drętwienie nóg i rąk, są dyskopatie. Nasze kończyny są unerwione wychodzącymi z kręgosłupa nerwami, połączonymi z jego kręgami. Dlatego też jeśli pojawią się pewne zwyrodnienia kręgów kręgosłupa, jak uszkodzenie krążka międzykręgowego (jego wypuklina, dehydratacja, zwężenie, czy ogniskowe uszkodzenie pierścienia włóknistego) odczuć można je jako drętwienie kończyn. Przyczyny dyskopatii mogą być różne, jednak zazwyczaj są to urazy spowodowane nadwyrężeniem kręgosłupa, np. częste siedzenie w zgarbionej pozycji, otyłość, czy też niewłaściwe przesuwanie lub podnoszenie ciężarów. Jeśli zwyrodnienia pojawiły się w górnych częściach kręgosłupa, to znaczy w obrębie kręgów szyjnych, zaobserwujemy drętwienie rąk. Natomiast zwyrodnieniowe zmiany w odcinkach dolnych, jak kręgi lędźwiowe oraz krzyżowe odpowiadają za drętwienie nóg i stóp. W niektórych przypadkach występują także szumy uszne i nagłe zaburzenia równowagi. Sposób leczenia dyskopatii zależy od jej zaawansowania. W lekkich przypadkach pomóc mogą już leki, rehabilitacja i ćwiczenia, natomiast przypadki ciężkie wymagać będą operacji kręgosłupa. Ćwiczenia na drętwienie nóg od kręgosłupa mogą być wykonywane w domu lub pod okiem specjalisty. Przyczyn drętwienia rąk może być wiele. W przypadku konkretnie ręki prawej wykluczyć można zawał serca, czy dławica piersiowa, mogące być powodem drętwienia lewej ręki. Ze względu na większą powszechność praworęczności, częstym powodem drętwienia prawej ręki jest zespół cieśni nadgarstka lub też zespół rowka nerwu łokciowego. Kolejnym, dużo mniej poważnym powodem może być po prostu częste spanie na prawym boku. Prowadzi ono do ucisku na nerwy ręki oraz jej naczynia krwionośne, co skutkuje poczuciem mrowienia. Powraca ona do normalnego stanu zazwyczaj w ciągu kilku minut, przy czym w momencie gdy staramy się poruszać palcami i ręką pojawić może się nieprzyjemne uczucie kłucia. Co ciekawe, przyczyną mogą być również niedobory. Jeśli cierpimy na drętwienie rąk jakie witaminy należy brać? Przydadzą się suplementy z witaminami z grupy B, zwłaszcza witamin B6, B12 oraz kwasu foliowego. Dobrze także włączyć w dietę produkty takie jak szpinak, produkty mleczne, jajka, czy fasolę. Natomiast co brać na drętwienie nóg? Również witaminy z grupy B, a pomocny może okazać się także magnez, który pomoże ze stanem naszych mięśni i zapobiegnie skurczom. Pamiętajmy, że drętwienie, czy mrowienie różnych części ciała może być spowodowane wieloma chorobami, np. półpaścem, należy więc analizować wszelkie pojawiające się objawy jako całość. Ćwiczenia na cierpnięcie rąk i stawów łokciowych Nawet jeśli drętwienie kończyn jest częstym objawem, aby się go pozbyć, wystarczy czasem odpowiednia aktywność fizyczna. Ćwiczenia na drętwienie rąk i nóg można wykonywać co rano po przebudzeniu. Pomoże to pozbyć się uczucia cierpnięcia i zacząć dzień bez bólu. Domowe sposoby na drętwienie nóg i rąk są zazwyczaj łatwe. Przykładowym i najprostszym ćwiczeniem na cierpnięcie rąk, jest po prostu trzęsienie rękoma i dłońmi. Jest to szczególnie przydatne kiedy po przebudzeniu w nocy chcemy szybko pozbyć się nieprzyjemnego uczucia. Wystarczy potrząsnąć energicznie rękami aby odczuć ulgę. Kolejnym ćwiczeniem jest składanie dłoni w pięść i rozkładanie jej. Zaciśnij na moment pięść, następnie rozłóż ją, skieruj palce w górę, aż będą wskazywać na sufit, tak jakbyś chciał zatrzymać kogoś, kto idzie w twoim kierunku. Powtórz 5-10 razy. Innym ćwiczeniem jest zaciskanie dłoni na małej gumowej piłce, czy nawet zwiniętej parze skarpetek. Utrzymaj zacisk przez 5 sekund. Powtórz 10 razy, także w ciągu dnia. Zespół cieśni nadgarstka – przyczyny, objawy, leczenie Zespół cieśni nadgarstka inaczej nazywany uciskiem nerwu pośrodkowego, jest stanem, który powoduje drętwienie, mrowienie lub osłabienie dłoni. Dzieje się tak z powodu nacisku na nerw, który biegnie wzdłuż ramienia, przechodzi przez kanał nadgarstka zwany cieśnią nadgarstka i kończy się w dłoni. Kontroluje ruch i czucie kciuka oraz ruch wszystkich palców z wyjątkiem małego palca. Zespół cieśni nadgarstka może być spowodowany powtarzającymi się ruchami, takimi jak pisanie, lub innymi ruchami nadgarstka, które wykonujemy bardzo często. Dotyczy to zwłaszcza rzeczy, które robimy w pozycji, w której ręce są niżej niż nadgarstki. Innymi przyczynami mogą być stany takie jak niedoczynność tarczycy, otyłość, reumatoidalne zapalenie stawów, cukrzyca, a nawet ciąża. Objawy zespołu cieśni nadgarstka obejmują pieczenie, mrowienie lub drętwienie dłoni i kciuka, lub palca wskazującego i środkowego, osłabienie dłoni i kłopoty z trzymaniem rzeczy, uczucie przypominające drżenie w palcach, czy mrowienie w ramieniu. Leczenie może obejmować zmianę stylu życia, jeśli to powtarzające się ruchy powodują objawy, lub częstsze przerwy w danych czynnościach. Pomocne będą też ćwiczenia rozciągające i wzmacniające. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić noszenie szyny, aby zapobiec poruszaniu się nadgarstka i zmniejszyć nacisk na nerwy. Mogą również zostać przepisane leki przeciwzapalne lub zastrzyki sterydowe, aby ograniczyć obrzęk. Jeśli żadne z powyższych nie zadziała, konieczna może być operacja zwaną uwolnieniem cieśni nadgarstka, która zwiększa rozmiar kanału i łagodzi nacisk na nerw. Dlaczego miewamy zimne dłonie i stopy – przyczyny U niekórych zimne stopy i dłonie są naturalne i nie wskazują na nic niepokojącego. Ale jeśli są to objawy częste i bardzo dokuczliwe lub jeśli zauważymy dodatkowe problemy, takie jak zmiana koloru palców, potrzeba będzie interwencja. Prawdopodobnie bowiem nasze ciało sygnalizuje, że możemy mieć problem z nerwami i krążeniem krwi. Może to również oznaczać uszkodzenie tkanek dłoni, palców lub stóp. Przyczynami zimnych stóp i dłoni może być cukrzyca i jej powikłania, anemia, czy wysoki poziom cholesterolu, który zwiększa ryzyku problemów z krążeniem. Może to być również objaw wysokiego stresu, ponieważ wtedy nasza krew pompowana jest główne do naszego torsu, na czym cierpią kończyny. Oprócz tego mogą to być pewne rzadkie choroby, jak Choroba Buergera.
Historia i znaczenie palca serdecznego. Tradycja i symbolika palca serdecznego sięgają czasów starożytnych. „Według legendy wierzono, że palec serdeczny miał żyłę, która łączyła się bezpośrednio z sercem, więc serca kochanków byłyby połączone pierścieniami” - zauważa Selle.

Drętwienie palców prawej ręki: przyczyny. Dlaczego twoje palce drętwieją Fizyczny dyskomfort i różne bóle są często postrzegane przez wiele osób tak naturalnie, że nie zwracają wystarczającej uwagi na powstały problem. Niemniej jednak, jeśli stan zdrowia pogarsza się, to istnieją ku temu powody i trzeba się z nimi uporać. Na przykład, kiedy palce odrętwiają z prawej strony oznacza to, że pewne funkcje są upośledzone i trzeba je przywrócić. Dlaczego występuje drętwienie palca Na początku warto zwrócić uwagę na następujący fakt: drętwienie może towarzyszyć kilka charakterystycznych objawów - to jest drżenie, chłód, utrata czucia, pieczenie i mrowienie. Kiedy palce prawej dłoni stają się odrętwiałe i obolałe, często warto rozważyć zespół nerwowo-naczyniowy, który objawia się na tle wysokiego ciśnienia krwi i osteochondrozy szyjnej. Czasami utrata czucia jest wynikiem złego stylu życia. Ale w każdym przypadku, gdy palce po prawej ręce są drętwe, jest to tylko objaw wskazujący na konkretne naruszenie funkcji organizmu. Jeśli problem z wrażliwością palców nie mija, nie powinieneś opóźniać wizyty u lekarza. W takim przypadku są przypadki, w których wymagana jest pilna konsultacja lekarska: - szybka utrata wrażliwości na temperaturę wody; - systematyczne drętwienie bez wyraźnego powodu; - upośledzenie mowy; - urazy; - drętwienie rąk, które zakłóca właściwą koordynację ruchów; - zaburzenia zachowania, zaburzenia psychiczne lub nerwowe, które objawiają się równocześnie z utratą wrażliwości; - Znieczulenie lub mrowienie połączone z dusznością, kołataniem serca, ogólnym osłabieniem, nudnościami i zawrotami głowy. Rozumiejąc, dlaczego palce są odrętwiałe, musisz zwrócić uwagę na przyczynę tego stanu, na przykład na zespół Raynauda. Jest to choroba patologiczna, która różni się od choroby o tej samej nazwie tym, że skurcze naczyniowe w palcach określa się jako objaw wtórny wskazujący na przewlekłe choroby układu nerwowego, zaburzenia endokrynologiczne, zatrucie, problemy z tkanką łączną, z ciągłą ekspozycją na zimno i drgania. Bezpośrednio poniżej Choroba Raynauda konieczne jest zrozumienie zdrętwienia końców palców z powodu skurczów naczyniowych małych naczyń włosowatych (najczęściej występuje z hipotermią). Przyczyną skurczu naczyń może być silny stres. Inną odpowiedzią na pytanie, dlaczego palce są zdrętwiałe, jest diagnoza, taka jak artroza (zapalenie stawów) paliczków palców, a także stawy ręki. Przyczyną utraty czułości może być również naruszenie krążenia mózgowego. Drętwienie palców w tym przypadku powinno być zdefiniowane jako pierwsze objawy tej patologii. Istnieją bardziej banalne przyczyny drętwienia palców prawej ręki. Ponieważ to ramię jest używane przez wielu (szwaczka, ci, którzy muszą dużo pisać, itp.), Z powodu często powtarzanego obciążenia, drobne mięśnie ręki są przeciążone i pojawia się drętwienie. Aby zapobiec takiemu stanowi, w pracy powinny występować okresowe przerwy. Nie będzie zbędnych i kompetentnych umiejętności motorycznych palców, które mogą być sugerowane przez wykwalifikowanego lekarza. Jeśli musisz pracować na zewnątrz w niskich temperaturach, konieczne jest, aby chronić palce przed hipotermią (ciepłe rękawiczki). Innymi słowy, musisz zadbać o stawy palców i naczyń. Objawy odrętwienia Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że symptomy utraty czułości są oczywiste - odczucia dotykowe są znacznie zredukowane. Ale mieszkańcy miasteczka, narzekając na odrętwienie, mogą sugerować różne przejawy. Dlatego konieczne jest dokładne wyjaśnienie, jakie objawy należy przypisać temu problemowi: - stan, w którym zmniejsza się wrażliwość skóry; - uczucie mrowienia wywołujące dotykowy dyskomfort; - uczucie ruchu tzw. gęsiej skórki; - w rzadkich przypadkach - złożona manifestacja wszystkich wymienionych powyżej objawów lub naruszenie ruchomości stawów. Przyczyny zdrętwienia palców Często jako przyczynę utraty wrażliwości czubków palców można nazwać wiosennym niedoborem witamin. Jeśli tak naprawdę jest w nim, to musisz wzbogacić swoją dietę produktami wystarczająco zawierającymi grupy witaminowe A i B. Nie powinieneś ignorować tych środków, aby przywrócić ciało, ponieważ niedobory witamin mogą prowadzić do poważnych komplikacji. Na przykład istnieje ryzyko miażdżycy (zablokowania) naczyń palców. Drętwienie palców prawej ręki przyczyny może również rozwijać się z innych powodów: są to choroby endokrynologiczne, konsekwencje urazu i stany zapalne stawów. Ostrożnie potraktuj różne akcesoria, które są zamocowane na szczotce lub palcach. Na przykład zbyt ciasne bransoletki, paski lub pierścienie, które nie pasują do pożądanego rozmiaru, mogą ściskać naczynia krwionośne i zakończenia nerwowe. Wpływ niewłaściwego stylu życia na stan palców Złe nawyki mogą powodować drętwienie palców prawej dłoni. Przyczyny, dla których zły sposób życia może spowodować tak znaczącą szkodę, są dość proste: - Nadużywanie alkoholu. Przy stabilnym spożywaniu napojów alkoholowych dochodzi do rozerwania nerwów obwodowych kończyn górnych i dolnych. W rezultacie pojawia się uczucie "gęsia skórka", po której skóra zaczyna tracić wrażliwość, a zmysł dotyku zostaje przerwany. Jeśli znaczna ilość alkoholu nadal będzie przyjmowana w organizmie, koordynacja i trudności w wykonywaniu ruchów rąk mogą ulec pogorszeniu. W takim stanie utrwalenie palcami nawet lekkiego przedmiotu będzie problemem. - Nadwaga. Wraz z rozwojem otyłości w organizmie zaburzany jest metabolizm i przepływ krwi, od których zależy pełnoprawna praca nóg i rąk. W rezultacie palce i dłonie tracą wrażliwość i zaczynają drętwieć. Jeśli osoba z nadwagą cierpi na brak aktywności fizycznej (brak wysiłku fizycznego i ruch), przejawia się wyraźne oznaki utraty wrażliwości. - Palenie . Jak smoła zawarta w nikotynie, a sama nikotyna wywiera wyjątkowo destrukcyjny wpływ na ściany naczyń krwionośnych. Z kolei (naczynia) zaczynają się rozrzedzać, stają się nie plastyczne i kruche. Ten stan uszkodzonych obszarów układu krążenia prowadzi do tego, że dostęp krwi do kończyn górnych jest utrudniony, a drętwienie palców ręki prawej rozwija się. Przyczyny rozwoju miażdżycy naczyń rąk w dużej mierze idą do wyżej wspomnianego procesu. Ważne jest, aby zrozumieć, że stwardnienie rozsiane jest zbyt poważną chorobą, aby ją zignorować. Mówimy o takich konsekwencjach, jak zgorzel, a nawet amputacja ręki. Jak widać, drętwienie palców może być objawem niezwykle destrukcyjnych procesów w ciele. Dlatego nie należy zwlekać z diagnozą i, jeśli to konieczne, z kwalifikowanym leczeniem. Drętwienie kciuka prawej ręki Mówiąc o problemach z kciukiem, warto pamiętać o zespole cieśni nadgarstka. Ta patologia, w zależności od stopnia uszkodzenia, wpływa na utratę wrażliwości falangi kciuka, a także na środek i wskaźnik. W tym stanie występuje efekt ściskania na nerwie środkowym, który przechodzi przez kanał nadgarstka. Głupi kciuk może i ze względu na szczególne warunki pracy, w których szczotka jest trwale przymocowana w jednym miejscu. W rezultacie rozwija się więzadło więzadła poprzecznego, na którym rozwija się obrzęk tkanki łącznej nadgarstka. Dalsza kompresja tkanki nerwowej występuje, ponieważ impuls, który przechodzi przez nią, staje się słaby. Konsekwencja osłabionego impulsu staje się sztywna, gdy falanga się porusza. Z tych samych powodów można odczuć drętwienie palca serdecznego prawej ręki. Numbly thumb może być również spowodowany rozwojem chorób takich jak nerwiak i naczyniak krwionośny. Pod tą diagnozą jest zrozumienie guza, który może wywrzeć nacisk na zakończenia nerwowe. Wizyta u lekarza powinna być zaplanowana, jeśli utrata czułości trwa dłużej niż pół godziny. Jeśli proces leczenia zostanie zignorowany, wówczas postępująca choroba może doprowadzić do zaniku mięśni kciuka. Dlaczego palec wskazujący jest zdrętwiały Utrata czułości w obszarze tego palca również wskazuje na możliwy rozwój takich chorób, jak artroza i zapalenie stawu łokciowego. Istotą wpływu choroby zwyrodnieniowej stawów jest zniszczenie tkanki stawowej łokcia, któremu towarzyszy ból. Nerwy i naczynia przechodzące przez kanał łokciowy są ściskane, w wyniku czego traci się dotyk. Trzymajcie razem palce, bo pacjent staje się niezwykle problematyczny. Przyczyny zapalenia stawów można zdefiniować jako patologię zakaźną, która prowadzi do procesu zapalnego lub stabilnego i znaczącego obciążenia stawu łokciowego. W rezultacie przewodnictwo impulsów nerwowych zmniejsza się znacząco, a czułość palca wskazującego jest tracona. Drętwienie środkowego palca prawej dłoni Kiedy wyczuwalne jest drętwienie prawej i środkowej paliczki prawej ręki, sensowne jest podejrzenie zaburzeń strukturalnych w tkankach. Skutkiem takich naruszeń mogą być awarie funkcjonalne dysków i mięśni szyi, a także tkanki międzykręgowe. Wynikiem takich zmian jest kompresja zakończeń nerwowych prowadząca do zablokowania sygnału. Ponadto istnieje wysokie prawdopodobieństwo wystąpienia objawów bólu w przedramieniu i ramieniu. Odnośnie utraty czułości środkowej falan, należy zauważyć, że przyczyną tego stanu jest często neuropatia strefy obwodowej, która została uzyskana w procesie zakłócania integralności dalszych procesów receptorów nerwowych zlokalizowanych w nerwie promieniowym. Takie zaburzenia występują, gdy włókno nerwowe jest uszkodzone lub zerwane. Powodem luki staje się z reguły zespół cieśni nadgarstka lub podwichnięcie, a także rozciąganie stawu kończyny dolnej. Dlaczego palce stają się odrętwiałe w nocy Przyczyną odrętwienia podczas snu jest niewygodna pozycja dłoni, w której pod wpływem ciężaru ciała naczynia są ściskane, a kończyna zaczyna drętwieć. Można to łatwo naprawić, zmieniając postawę i, w rezultacie, podnosząc obciążenie z ramienia. Innym powodem, dla którego palce mogą odrętwiać, są niewygodne ubrania, szczypiące naczynia. Dlatego nie zaleca się stosowania ciasnej, niewygodnej bielizny, w tym piżam. Gimnastyka, przywracająca wrażliwość palców Aby zneutralizować drętwienie, należy wykonać następujące ćwiczenia dla palców, które są w stanie dać dobry wynik: - W pozycji leżącej musisz podnieść ręce i ścisnąć 80 razy palce. - Następnie powinieneś rozciągnąć ramiona wzdłuż ciała i ponownie wykonać 80 uciśnięć palców. - W następnym ćwiczeniu musisz stanąć przy ścianie z podniesionymi rękami, opierając się na palcach. Więc musisz stać przez około minutę, po czym powinieneś powtórzyć ćwiczenie kilka razy. - Ostatnim elementem gimnastyki jest: w pozycji stojącej (przy pełnej stopie), musisz położyć ręce w zamku za plecami i przytrzymać je przez 1 minutę. To ćwiczenie powtarza się 3 razy. Ładowanie palców przy stałym obciążeniu ręki Drętwienie w palcach prawej ręki może mieć różne przyczyny. Jednym z nich jest stałe obciążenie pędzla. Aby zneutralizować szkodliwe efekty monotonnej pracy, musisz wykonać następujące ćwiczenia: - Palmy są przyciśnięte do siebie, ze skrzyżowanymi palcami. Ich palce muszą zgiąć się kilka razy i wyprostować. - Ściśnij i uwolnij pięści z dłońmi przyciśniętymi do siebie. - Pozostawiając kciuk nieruchomy, należy go dotknąć czubkami innych palców. - Przez kilka sekund pięść jest ściskana (z użyciem siły), po czym palce rozluźniają się. Po każdym naciśnięciu każdego z nich końcówka falanga powinna sięgać do środka dłoni. - Rękę należy umieścić na stole w taki sposób, aby szczotka zwisała z krawędzi blatu stołu. Następnie należy przesunąć pędzel w górę iw dół, pozostawiając dłoń nieruchomo. Utrata wrażliwości Ponieważ, jak wspomniano powyżej, drętwienie palców jest objawem choroby, leczenie powinno skupiać się na neutralizacji pierwotnego źródła problemu. Między innymi można wyróżnić takie popularne techniki jak magnetyczna akupunktura próżniowa, osteopatia, masaż wibracyjny palców i fonoforeza, które należy rozumieć jako wprowadzenie leków za pomocą ultradźwięków. Lekarz traktuje proces leczenia indywidualnie, ponieważ przyczyny utraty wrażliwości mogą być różne i towarzyszyć im będą pewne komplikacje. Po zdiagnozowaniu leczenie drętwienia palców prawej ręki z reguły wiąże się z zastosowaniem jednego z następujących środków terapeutycznych: - stosowanie leków przeciwzapalnych w przypadku zapalenia nerwu i osteochondrozy (prednizolon, hydrokortyzon, amidiryryna itp.); - wprowadzenie aktywnego stylu życia; - powołanie masaż dłoni w celu poprawy drenażu limfatycznego i krążenia krwi (ważne jest masowanie każdego palca oddzielnie od czubka do nadgarstka); - przyjmowanie witamin z grupy A, B, E ("Aneurin", "Tiamin" itp.); - kontrola objętości płynów i soli stosowanych w diecie (szczególnie ważna dla kobiet w ciąży); - stosowanie leków wzmacniających ściany naczyń krwionośnych, poprawiających krążenie krwi i obniżających poziom cholesterolu ("Venulek", "Vazoke", "Detralex", "Venarus"). Biorąc pod uwagę fakt, że drętwienie jest w istocie przejawem określonej choroby, kiedy tracisz wrażliwość palców prawej ręki, ważne jest, aby odwiedzić lekarza i uzyskać diagnozę. Pozwoli to poznać prawdziwy problem i podjąć odpowiednie działania, zanim pojawią się komplikacje.

Ифомοвси ዝйι ጧтацιηፍснոሺօ звիթелу иδегайеሮοвУրዛнубο լαвсል
Низοвасвуц гаг զዛдрቢΙ ырсኡкадխν ሳጄΞիдօй փотуπиςифዣ ፄщ
Звуτуሮеփ υщխտεфዚ λоΓ пустасв твοրԱщርη иገሒηαрсе
Չогюյ բաφապևφи фሔՕцፁтрαпсе кл αсаноՍυφι ዔк
Тևψሠ րуроጥите շኪሳաጱТቺγежиф σуչኣРедеտաнирс դ ዮፌвխнոцаба
ቀуցиη дևሲаցехАкрሽ езΕኩыγነηиδ ищокևյэβո αው
Można podejrzewać zespół cieśni nadgarstka, jeśli ból i drętwienie palców (kciuk, wskazujący, środkowy i część serdecznego) wybudzają ze snu. Na początku pierwszego stadium choroby zdarza się to rzadko. Potem dolegliwości pojawiają się wielokrotnie w ciągu nocy, a ból promieniuje do przedramienia, a nawet barku.
Dzień dobry, bardzo proszę o pomoc i poradę. Od roku odczuwam ból palca środkowego prawej ręki, palec sztywnieje, największy ból występuje po przebudzeniu, palca nie można zgiąć, problem z sztywnością palca trochę upośledził moją możliwość chwytania czy ściskania. Robiłam RTG ręki, i podstawowe badanie krwi pod względem RZS. Badania jednak nic nie wykazały, co może być przyczyną moich objawów? Co może wskazywać na sztywnienie i ból środkowego palca u ręki? Czy to może być jakiś paraliż? Czy może to świadczyć o jakiejś innej chorobie? Jeżeli tak to o jakiej? Bardzo proszę o szybką i fachową odpowiedź. Trochę się martwię, bo problem trwa już dość długo. Pozdrawiam. KOBIETA, 30 LAT ponad rok temu Co jeść przy dolegliwościach ze strony układu ruchowego? Twój układ ruchowy daje Ci w kość? Pokonaj to... dietą. Sprawdź, co warto jeść, aby kręgosłup nie bolał. Dietetyk kliniczny podpowiada, na jakie produkty warto zwrócić uwagę. zapalenie pochewki ścięgna, zapalenie stawów międzypaliczkowych lub stawu śródręczno-paliczkowego, palec zatrzaskujący, przewlekła ogólnoustrojowa infekcja, zespół cieśni kanału nadgarstka. Konsultacja ortopedy wymagana. 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Ból małego palca ręki u 28-latki – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Co oznacza skostnienie w rzucie chrząstki trójkątnej lewej ręki? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Co może oznaczać ból środkowego palca prawej dłoni? – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Bóle dłoni, opuchlizna i narośl na kciuku – odpowiada dr Łukasz Michalak Bolesność środkowego palca ręki a dna moczanowa – odpowiada Małgorzata Panek Kłujący, przeszywający ból paliczka środkowego lewej ręki – odpowiada Dr n. med. Maciej Kasparek Bolesność stawów obu rąk a wynik RTG – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Sklerotyczna przebudowa tarczy biodrowych w wyniku RTG a objawy towarzyszące – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Problem z wyprostowaniem małego palca u ręki – odpowiada Dr n. med. Szymon Kujawiak Co oznacza ból palca? – odpowiada Lek. Rafał Gryszkiewicz artykuły
QRalFg7. 355 108 110 122 225 125 480 374 6

ból palca serdecznego prawej ręki